W tym właśnie czasie egipska architektura wypełniła się wielkimi projektami. Projektami, których realizacja możliwa była jedynie dzięki wykształceniu się niewolnictwa. Tymi najbardziej znanymi i charakterystycznymi były tak zwane mastaby, czyli grobowce władców. Architektura tamtego okresu właśnie nimi jest przepełniona. Koncentruje się ona właśnie wokół władców, tak jakby jej dorobek miał tylko im służyć, a nie zwykłym ludziom.
Grobowce, które w tym czasie zaczęły powstawać, przetrwały ze swą ideą aż do końca czasów trwania cywilizacji egipskiej, nadając jej niepowtarzalny charakter.